Հեքիաթը առաջին անգամ տպագրվել է 1940 թ. Երևանի պետական համալսարանի «Ուսանողների գիտական աշխատությունների ժողովածուի» 2-րդ հատորում, բանահավաքի՝ Մ. Հակոբյանի «Մի ասացողի կյանքն ու ստեղծագործությունը» հոդվածին կից։ Գրառման ձեռագիրը պահվում է ԲԱ, Մ. Հակոբյանի ֆոնդ, FFI:8384—8402։ Ներկա հրատարակության համար հիմք է ծառայել հեքիաթի գրառման ձեռագիրը։ Գրի է առել Մ. Հակոբյանը՝ Ալավերդու շրջանի Աթան գյուղում, 1939 թ. օգոստոսին։ Ասացող՝ Եղսում տատ, 90 տարեկան։