Տպագրվել է առաջին անգամ։ Գրառման բնագիրը պահվում Է ՀՊՊԹ, Եր. Լալայանի ֆոնդ, 93—40, ն—47—43, FAVI: 8525—8564։ Գրի է առել Եր. Լալայանը։ Ասացողի մասին բանահավաքը թողել է հետևյալ ծանոթությունը. «Պատմեց 1915 թ. օգոստոսի 5-ին, Օձուն գյուղում, նույն գյուղացի Թադևոս Տեր-Հարությունյան 63 տարեկան, փոքր-ինչ գրագետ ծերունին, որը 18 տարի ժամկոչ է եղել, այնուհետև կույր աշուղներին առաջնորդել է գյուղերը երգեր ասելու, իսկ ինքը հեքիաթ է ասել։ Շատ ճարպիկ և աչքաբաց մարդ է»։