«Ժան-Քրիստոֆ» (ֆր. Jean-Christophe) Ռոմեն Ռոլանի վեպն է, որը լույս է տեսել 1904-1912 թվականների ընթացքում, և որի համար հեղինակը 1916 թվականին ստացել է Նոբելյան մրցանակ։ Ժան-Քրիստոֆը գերմանացի երաժիշտ է, հանճարեղ կոմպոզիտոր: Վեպում ներկայացվում է նրա կյանքը՝ օրորոցից մինչև գերեզման։ Այս հերոսը մարմնավորում է մարդկության հաշտության հույսերը, հատկապես ուշադրություն է դարձնում Ֆրանսիայի և Գերմանիայի կոմպլեմենտարությանը։ Հերոսի կյանքը փոխվում է, քանի որ նա փնտրում է իմաստություն։ Նա անցնում է մի շարք փորձություններ, «դժոխքի շրջաններ», փորձում հաղթահարել իր կրքերը ՝ ներդաշնակության հասնելու համար։ Նա վերջապես խաղաղություն է գտնում Շվեյցարիայի հեռավոր անկյունում ՝ մինչ մեկ տասնամյակ անց Փարիզ հաղթանակած վերադառնալը: