Մկրտիչ Արմենի «Վեց Հիվանդության Տեր Մարդը» պատմվածքը բացահայտում է կալանավորների բարոյական անկումը, երբ բուժակը ձկան յուղը (որը պետք է բուժեր քաղաքական կալանավորների հավկուրը) օգտագործում է կարտոֆիլ տապակելու համար։ Այդ տեսարանով նվաստացած, «Վեց հիվանդության տեր մարդը» փորձում է գաղտնի ձկան յուղը տանել ընկերներին, սակայն հավկուրով հիվանդ ընկերները, մթության մեջ նրան շփոթելով բուժակի հետ, դաժանորեն ծեծում են իրենց իսկ ընկերոջը։ Պատմությունը ողբերգականորեն ցույց է տալիս, որ բարոյականությունը և փրկության հույսը կործանվում են ճամբարային դաժան իրականության մեջ։