Հոդվածը ներկայացնում է Իվան Բունինի ստեղծագործական ուղին՝ ընդգծելով նրա արձակի հոգեբանական խորությունը, երաժշտական լեզուն և մարդկային բնության նկատմամբ գերզգայուն դիտողականությունը։ Աննա Սահակյանցը ցույց է տալիս, թե ինչպես է Բունինը ռուսական իրականության նկարագրության մեջ միավորում քնարականությունը և ռեալիզմը՝ ստեղծելով համամարդկային արժեքներ արտացոլող պատմվածքներ։ Նրա գրականությունը դիտվում է որպես կամուրջ անցյալի ազնվական աշխարհի և հոգևոր ճշմարտության որոնման միջև։