Մկրտիչ Արմենի այս փիլիսոփայական էսսեն կյանքի անցողիկության մասին է, որի առանցքում Նալիչնայա փողոցն է, որտեղ իրար դիմաց կանգնած են ծննդատունն ու գերեզմանատունը։ Հեղինակը այս հակադրության միջոցով ներկայացնում է մի ուտոպիական տեսլական, որտեղ ապագայում գերեզմանատունը կփոխարինվի ապրող մարդկանց շենքերով, իսկ կյանքն ավարտելուց հետո մարդը կայրվի, որպեսզի վերջին փայլատակումով մոխրանա այս աշխարհում։