Բոլեսլավ Պրուսի «Միխալկոն» պատմվածքի իրադարձությունները տեղի են ունենում 19-րդ դարի Վարշավայում և նկարագրում են Միխալկոյի՝ համեստ բանվորի կյանքը, որը տարբերվում էր իր բարությամբ և ալտրուիստական բնույթով: Լինելով դժվարին վիճակում՝ Միխալկոն զոհաբերում է իր բարեկեցությունը՝ օգնելու ուրիշներին՝ ցուցաբերելով պարկեշտություն, որը հաճախ բացակայում է իրեն շրջապատող հասարակության մեջ: Այս պատմությունը ցույց է տալիս, որ անգամ դժվարին ժամանակներում չպետք է կորցնել կարեկցանքի զգացողությունը: